Perspektywa Sali Koronacyjnej historycznego ratusza w Akwizgranie, cesarskiej siedziby prekursora zjednoczonej Europy, Karola Wielkiego

Nie jest łatwo ułożyć sobie życie na nowo i jednocześnie być twórczym z dala od ojczyzny. Wielu z nas, szczególnie w początkach emigracji wytrwale zdobywało swoją pozycję społeczną i materialną, nie zaniedbując jednocześnie korzeni kulturowych. Polonia  potrafiła swoją uczciwą pracą, słowiańską pomysłowością i europejskim uniwersalizmem zaimponować otoczeniu w nowej ojczyźnie. Niespotykanym fenomenem jest właśnie to, że łatwopotrafimy się integrować wzbogacając jednocześnie nasze nowe środowisko, nadając szeroko pojętej kulturze europejskiej nasze własne indywidualne i narodowe akcenty.

Pośród nas żyje wielu wspaniałych Polonusów, którzy swoją postawą, działalnością czy twórczością, wzbudzają szacunek i podziw również niemieckich przyjaciół. Problem jednak w tym, że my sami często nie potrafimy tego dostrzec. Nie bardzo wiemy też, w jaki sposób wyrazić im zasłużony szacunek za ich powszechnie uznane osiągnięcia. Parafrazując stare przysłowie powinniśmy się po prostu wzajemnie szanować, a wtedy i inni nas będą szanować. Ta prosta maksyma była zalążkiem idei nagrody, takiego polonijnego Oscara nazwanego w końcu „POLONICUS”. Zupełnie nieoczekiwanie inicjatywa ta spotkała się z ożywionym zainteresowaniem. Liczne dyskusje komentujące to polonijne wyróżnienie wykazały, że sama idea wyróżnia uznanych przez Polonię postaci jest niezmiernie ważna i potrzebna. Swoje wsparcie dla realizacji projektu wyrazili nie tylko nasi intelektualiści i działacze polonijni ale również nasi dyplomaci. Pewnie znajdą się też i krytyczne głosy, ale to należy przecież do naszego polonijnego krajobrazu i podkreśla prawo do różnorodności poglądów.

Polonijne wyróżnienie – dla kogo, w jakich okolicznościach i przez jakie gremium

Nagroda POLONICUS obejmuje każdego roku ważne dla Polonii trzy zasadnicze dziedziny dotyczących dzialanności : kulturalnej, organizacyjno - integracyjnej oraz na rzecz dialogu polsko - niemieckiego. Czwarte wyróżnienie  honorowego "POLONICUS" nadawana jest wyłącznie w nadzwyczajnych pozakategoryjnych przypadkach. Ponieważ wyróżnienie POLONICUS nas wszystkich łączy, więc skład jury tejże nagrody, mamożliwie najszerszą i powszechną definicję. „Jury” POLONICUS opisuje regulamin i ustanowione ponad wszelkimi podziałami, gwarantuje, że proponowane wyróżnienie stanie się wspólnym dobrem całej Polonii. Do owego gremium należą przedstawiciele Polonii, organizacji zrzeszonych w EUWP (Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych) a przewodniczy Jury pełniący funkcje dyrektora Instytutu "Polonicus".  Europejski Instytut Kultury i Mediów "POLONICUS" powołany został na rzecz opieki nad nagrodą "Polonicus" ioraz organizacji corocznej uroczystej Gali Polonii  organizowanej z okazji Europejskiego Dnia Polonii już po raz kolejny w  przepięknej Salli Koronacyjnej historycznego ratusza w Akwizgranie.

Statuetka POLONICUS – krótka historia motywu i wizualizacja nagrody

Podobnie jak inne prestiżowe nagrody i nasz POLONICUS przybrał formę statuetki.

Jest to odlew z brązu o wysokości około 38 cm. W  sformułowanych założeniach dla artystów plastyków, POLONICUS to przede wszystkim uskrzydlona postać odważnego i dynamicznego młodzieńca. Zrozumiałym jest, że każdy artysta widział ten obraz zupełnie inaczej, opisując go dodatkowo własnymi słowami i to często na granicy poezji. Na pytanie o wizualizacje POLONICUS-a, swoje prace nadesłali znani artyści plastycy m. in. Marek Stankiewicz i Zbigniew Wojkowski z Krakowa, Paweł Orłowski z Katowic, Stanisław Szroborz i Emil Bartłomiejczyk z Düsseldorfu oraz Jerzy Gościniak z Bonn. Nie sposób opisać tu nadesłanych  wówczas prac, ale generalnie każda z nich nosiła w sobie wysoką wartość twórczą oraz wyrażała przesłanie, któremu powinna służyć.

Z nadesłanychw w roku 2008 prac konkursowych wybrano wstępnie statuetkę zaproponowaną przez architekta żyjącego w Düsseldorfie, Stanisława Szrobosza,  a ostatecznego kształtu Polonicus nabrał z początkiem roku 2009. Inauguracja nagrody POLONICUS 2009 nastąpiła w Dniu Polonii  2 maju 2009 podczas festynu na styku trzech granic Belgii, Holandii i Niemiec, zwanym Dreilaendereck nieopodal Akwizgranu.

Wszyscy zapewne się zgodzą, że POLONICUS jest nam bardzo potrzebny, i to właśnie europejskiej Polonii, która szanując i doceniając samą siebie powinna nagradzać wyróżnieniem szczególnie ważne dla niej osobistości działające na rzecz jednoczenia wspólnej Europy..

Przewodniczący Jury nagrody POLONICUS